Boxhall Elections 2025 #4 - Φρανκ Κάρτερ

Γράφει : (Οι ιστορίες των υποψηφίων δημάρχων έχουν γραφτεί από διαφορετικά πρόσωπα. Το όνομα του κάθε συγγραφέα θα αποκαλυφθεί μετά το τέλος των εκλογών, με την ανακήρυξη του νέου Δημάρχου) 

 Η μικρή εξέδρα είχε στηθεί μπροστά στο αστυνομικό τμήμα του Boxhall. Δημοσιογράφοι και φωτογράφοι είχαν πιάσει τις πρώτες σειρές, ενώ ο κόσμος που είχε μαζευτεί πίσω περίμενε υπομονετικά την άφιξη του κρατώντας φωτογραφίες του. Η επικείμενη υποψηφιότητα του ψιθυριζόταν από μήνες στην πόλη και επιτέλους είχε φτάσει η στιγμή να γίνει πραγματικότητα. Η φιγούρα του φάνηκε να ανεβαίνει στην εξέδρα και να στέκεται μπροστά στα μικρόφωνα. Τα ψαρά  μαλλιά και το λευκό μουστάκι του έλαμπαν κάτω από τον πρωινό ήλιο, το γκρι βλέμμα του διαπερνούσε τα γυαλιά όρασης και όπως πάντα ήταν απλά ντυμένος: Ένα μπλε τζιν, ένα ριγέ πουκάμισο και μια μπλε καζάκα. Οι φωτογραφικές μηχανές πήραν φωτιά, ο κόσμος άρχισε να ζητωκραυγάζει “Ήρωας! Ήρωας!” και ένα χαμόγελο ζωγραφίστηκε στο πρόσωπο του. 
-Όλοι με γνωρίζετε, ονομάζομαι Φρανκ Κάρτερ! Δεν επέλεξα τυχαία αυτό το σημείο για να κάνω την ανακοίνωση μου. Υπηρέτησα το Boxhall για πολλές δεκαετίες μέσα από το Σώμα της Αστυνομίας. Όταν έγινα Αρχηγός, εξαρθρώθηκε η μεγαλύτερη οργάνωση Μαφίας της πόλης. Για την προσφορά μου αυτή, μου απονεμήθηκε η μεγαλύτερη τιμή της πόλης, ο Χρυσός Κύβος του Boxhall. Τώρα, έπειτα από την συνταξιοδότηση μου από το Σώμα, ήρθε η στιγμή να υπηρετήσω την πόλη από μια άλλη θέση. Από εκείνη του Δημάρχου. Για να κάνουμε πάλι το Boxhall μια πόλη ασφαλή, χωρίς διαφθορά. Για να μπορούμε να κυκλοφορήσουμε και πάλι στους δρόμους χωρίς φόβο. Ανακοινώνω λοιπόν επίσημα την υποψηφιότητα μου για Δήμαρχος! Ευχαριστώ!
Ο κόσμος άρχισε να φωνάζει και πάλι “Ήρωας” και να χειροκροτεί μανιασμένα. Ο Φρανκ κατέβηκε από τα δυο σκαλάκια στο πλάι και χαιρέτησε δυο αστυνομικούς που τον περίμεναν. Πιο δίπλα μια δημοσιογράφος έδινε ζωντανά το ρεπορτάζ:
-…Φρανκ Κάρτερ επίσημα υποψήφιος δήμαρχος. Έγινε σύμβολο της πόλης όταν επί αρχηγίας του….
Ο Φρανκ μπήκε μέσα στο αρχηγείο της αστυνομίας. Κάποιοι αστυνομικοί ήταν μαζεμένοι στην σειρά και του έδιναν συγχαρητήρια. Άλλωστε δεν ήταν μόνο αγαπητός στους πολίτες, ήταν πολύ αγαπητός και στο Σώμα. Η ατμόσφαιρα ήταν σχεδόν γιορτινή, ο Φρανκ είχε ένα τεράστιο χαμόγελο κάτω από το μουστάκι του. Πήγαινε από γραφείο σε γραφείο και χαιρετούσε τους πάντες. 
-Συγχαρητήρια αρχηγέ μου! Είμαστε μαζί σου!
-Σε ευχαριστώ πολύ Βίκτορ! Ο Αρχηγός; Στο γραφείο του; Ρώτησε ο Φρανκ και ο Βίκτορ κούνησε καταφατικά το κεφάλι του. Κατευθύνθηκε προς το γραφείο του Αρχηγού και χτύπησε την πόρτα. 
-Περάστε! Ακούστηκε μια βροντερή φωνή από μέσα και ο Φρανκ άνοιξε την πόρτα. 
-Ήρθα να χαιρετήσω…
-Αρχηγέ μου! Είπε και σηκώθηκε απότομα από την καρέκλα. Έσφιξε θερμά τα χέρια του Φρανκ.  Συγχαρητήρια και καλή επιτυχία! 
-Τώρα εσύ είσαι ο Αρχηγός! Απάντησε με μετριοφροσύνη ο Φρανκ. 
-Αφού ξέρεις ότι για όλους μας θα είσαι για πάντα ο Αρχηγός μας… είπε και έδειξε με νόημα τον τοίχο. Μια τεράστια φωτογραφία του Φρανκ Κάρτερ, ντυμένος με την στολή του, τα παράσημα του και τον Χρυσό Κύβο στόλιζε το γραφείο. 
Οι δυο άντρες κάθισαν στις δυο πολυθρόνες. 
-Είμαι σίγουρος πως αν βγεις δήμαρχος, θα μπορέσουμε να βάλουμε τάξη σε αυτή την πόλη.
-Είμαι πολύ αισιόδοξος… απάντησε ο Φρανκ. Αλήθεια, με την υπόθεση με την μαφία που μου έλεγες, σε τι στάδιο βρίσκεστε;
-Είμαστε σχεδόν σίγουροι ότι το Gloire D’Or το έχουν στην Αποθήκη 32 στο Garden. Τις επόμενες μέρες θα κάνουμε αιφνιδιαστική έρευνα…
-Πολύ καλά θα κάνετε, πρέπει να την οργανώσετε καλά όμως… απάντησε ο Φρανκ σκεφτικός. 
Το τηλέφωνο στο γραφείο άρχισε να χτυπάει. Ο Αρχηγός σηκώθηκε να απαντήσει και ο Φρανκ του έκανε νόημα ότι έπρεπε να φύγει. Πήρε το ασανσέρ και πάτησε το κουμπί για το υπόγειο. Ξεκλείδωσε το αυτοκίνητο του και μπήκε μέσα. Έπιασε το τηλέφωνο του και σχημάτισε έναν αριθμό.
-Έλα, πρέπει να αδειάσετε άμεσα την αποθήκη, μας έχουν εντοπίσει. Κάντε το άμεσα… είπε με σοβαρότητα ο Φρανκ και έκλεισε το τηλέφωνο.

Boxhall Elections 2025 #3 - Λένα Ντε Στίνο

 

Γράφει : (Οι ιστορίες των υποψηφίων δημάρχων έχουν γραφτεί από διαφορετικά πρόσωπα. Το όνομα του κάθε συγγραφέα θα αποκαλυφθεί μετά το τέλος των εκλογών, με την ανακήρυξη του νέου Δημάρχου)

Η μεγάλη συνέντευξη της Λένα Ντε Στίνο στην Μις Όφερυν Πιμπέλ

Το τηλέφωνό μου χτύπησε την προηγούμενη Κυριακή. Ήταν κάπως αργά και παρόλο

που ετοιμαζόμουν να στείλω το άρθρο μου στην Winterville Post, κάτι με κρατούσε

πίσω. Δεν ήξερα τι ήταν αυτό, δεν πιστεύω στα προαισθήματα ή σε οποια αίσθηση

υπερβαίνει τις πέντε που μπορώ να καταλάβω. Ωστόσο, στο ακουστικό υποδέχθηκα μια

φωνη ξεχασμένη από καιρό.

Σε αυτήν την συνέντευξη, παρόλο που επιλέγω να την δημοσιεύσω σε ένα μέσο,

άσχετο με το Boxhall, θα αποκαλύψω κάτι που δεν περίμενα ποτέ.

Κυρίες και κύριοι, η Λένα Ντε Στίνο.

Μ.Ο.Π.: Γιατί επέλεξες να μιλήσεις σε ένα μέσο εκτός του Boxhall για κάτι που αφορά

την πόλη των προγόνων σου;

Λ.Ν.Σ.: Αρχικά, θέλω σε ευχαριστήσω για τον χρόνο σου, αγαπημένη μου Μις Πιμπέλ.

Έχω σκοπό να πω κάποια σημαντικά πράγματα και, δυστυχώς, το επίσημο μέσο της

υπέροχης πολης μας δεν μου εμπνέει εμπιστοσύνη τελευταία.

Μ.Ο.Π.: Ποια είναι αυτά τα σημαντικά πράγματα;

Λ.Ν.Σ.: Αισθανόμαστε πως έχει έρθει ο καιρός να βάλουμε κάποια πράγματα στη θέση

τους. Η διαφθορά και η έλλειψη διαφάνειας στο Boxhall έχει χτυπήσει στο απροχώρητο.

Ήδη, μας έχουν προσεγγίσει σπουδαίοι ακαδημαϊκοί, άνθρωποι των γραμμάτων και της

τέχνης, καθώς και υπάλληλοι του Δήμου και μας προειδοποίηση πως η κατάσταση έχει

φτάσει στο απροχώρητο.

Μ.Ο.Π.: Θέλετε να προβείτε σε επίσημες καταγγελίες;

Λ.Ν.Σ.: Αγαπητή Μις Πιμπέλ… μπορώ να σε λέω Όφερυν; Λοιπόν, γνωριζόμαστε πολλά

χρόνια. Γνωρίζεις πως δεν λειτουργώ ποτέ έτσι.

Μ.Ο.Π.: Ναι, αλλά αυτήν τη φορά, ένας πολύ στενός σας φίλος, ο κύριος Χέιστινγκς,

δολοφονήθηκε στο μουσείο από κάποιον που χαίρει την εύνοια της τρέχουσας

δημαρχίας! Και το εγκλημα, τόσους μήνες μετά, δεν έχει ακόμα διαλευκανθει.

Λ.Ν.Σ.: Ακριβώς! Και με λυπεί πολύ αυτό. Παρατηρούμε τρομακτική αύξηση της

εγκληματικότητας και της διαπλοκής, καθώς και πολλαπλασιασμό των μυστικών

οργανώσεων. Επίσης, από την άλλη, όπως γνωρίζετε κι εσείς από πρώτο χέρι, δεν

υπάρχει καθόλου αντικειμενική ενημέρωση.

Μ.Ο.Π.: Σκοπεύετε να κάνετε κάτι για αυτό;

Λ.Ν.Σ.: Υπάρχει χρόνος και διάθεση να διορθωθούν όλα. Και υπάρχει και η ηθική

υποχρέωση απέναντι στον σπουδαίο δημιουργό της πόλης μας. Και ποιος είναι πιο

κατάλληλος να το πετύχει αυτό από κάποιο που πονάει το Boxhall σαν κάτι δικό του.

Μ.Ο.Π.: Ανακοινώνετε δηλαδή την υποψηφιότητά σας στις επικείμενες εκλογές; Χωρίς

καν να έχετε την ανοχή, πόσο μάλλον την στήριξη, του κορυφαίου μέσου της πόλης;

Λ.Ν.Σ.: Σωστά, η παράταξη μας ΚΥΒ.Ο.Σ., θα συμμετάσχει στην εκλογική αναμέτρηση,

με εμένα την ίδια επικεφαλής. DΞST1NY και Ντε Στίνο μαζί, για μια ουσιαστική αλλαγή.

Μ.Ο.Π.: Μπορείτε να μας ενημερώσετε για το πρόγραμμά σας; Είναι μια πρόταση που

σίγουρα θα συζητηθεί…

Λ.Ν.Σ.: Οι πολίτες του Boxhall θα ενημερωθούν πολύ σύντομα.

Μ.Ο.Π.: Σας ευχαριστώ πολύ και σας εύχομαι καλή επιτυχία.

Θυμίζουμε πως η Λένα Ντε Στίνο είχε αυτοεξοριστεί από το Boxhall, αντιδρώντας στις

κατηγορίες περί μη-καθαρότητας της καταγωγής της, λόγω του διαφορετικού χρώματος

στα μαλλιά της από τους υπόλοιπους της ευπατρίδους οικογενείας. Είναι κοινωνιολόγος,

λέκτορας στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο του Winterville και Επισκεπτρια (!) Καθηγήτρια

στο Rubik University του Boxhall.

Boxhall Elections 2025 #2 - Αλεξάντερ Κάιν

 

Γράφει : (Οι ιστορίες των υποψηφίων δημάρχων έχουν γραφτεί από διαφορετικά πρόσωπα. Το όνομα του κάθε συγγραφέα θα αποκαλυφθεί μετά το τέλος των εκλογών, με την ανακήρυξη του νέου Δημάρχου) 

Ο Αλεξάντερ Κάιν, διέσχιζε οδικώς τη γέφυρα του Box για να περάσει από την περιοχή του Downtown στο Trade Center. Την ολοκαίνουρια Royce του οδηγούσε ο έμπιστος σοφέρ του, ο Τεντ. Ο ίδιος καθόταν στο πίσω κάθισμα. Κοίταζε έξω απ’ το παράθυρο και χωρίς να πάρει το βλέμμα του ρώτησε:  

Καλά πήγε σήμερα, δεν συμφωνείς Τεντ;

Μάλιστα κύριε, ήταν η λιτή απάντηση του σοφέρ.

Ο Αλεξάντερ χαμογέλασε. Λεπτές γραμμές σχηματίστηκαν πάνω από τα ροδαλά μάγουλά του. Συνέχισε να κοιτάζει έξω από το παράθυρο. Τον κόσμο, την πόλη, τον ουρανό. Όλα αυτά σύντομα θα ήταν δικά του. Ήταν σίγουρος. Η ομιλία  του είχε πάει περίφημα. 

Μόλις ένας μήνας είχε περάσει από την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του για τη δημαρχία του Boxhall. Ήταν ήδη γνωστός στους επιχειρηματικούς κύκλους της πόλης αλλά το ευφυές μυαλό του σε συνδυασμό με την ευφράδεια λόγου του αποκάλυπταν μια ηγετική φυσιογνωμία η οποία τον είχε βοηθήσει να ανέβει ψηλά στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων. Επιπλέον έχαιρε τεράστιας υποστήριξης από τα πιο δημοφιλή μέσα μαζικής ενημέρωσης. Με το αζημίωτο φυσικά. Και μετά τη σημερινή ομιλία του στην κεντρική πλατεία του Downtown όπου είχαν μαζευτεί χιλιάδες κόσμου θα έλεγε κανείς με σιγουριά ότι ήταν το απόλυτο φαβορί. Από τους λοιπούς υποψήφιους κανείς έως τώρα δεν είχε ανάλογες επιτυχίες. Ήταν φανερό πως δεν είχε τίποτα να φοβηθεί. 

Η Royce σταμάτησε. Άνοιξε την πόρτα και βγήκε. Με μια γρήγορη κίνηση κούμπωσε το σταυρωτό γκρι σακάκι του πανάκριβου κουστουμιού του δια χειρός Τζίτζι ντε Φέρο και προχώρησε προς την είσοδο του Bird. Ψηλός κι ευθυτενής, στην πορεία έκανε μια δυο στάσεις ανταλλάσσοντας βιαστικές αλλά ένθερμες χειραψίες με περαστικούς που τον αναγνώριζαν και ήθελαν να του μιλήσουν για να τον συγχαρούν για την υποψηφιότητά του. Το χαμόγελο ήταν μόνιμο στα χείλη του. Χαιρέτησε τον θυρωρό με το μικρό του όνομα ενώ έμπαινε στο μεγαλοπρεπές κτίριο του Bird. Σχεδόν ταυτόχρονα άρχισε να νιώθει αλλεπάλληλες δονήσεις από το κινητό του που ήταν φυλαγμένο στην εσωτερική τσέπη του σακακιού του. Δεν αντέδρασε. Κοίταξε το Bolex του. Η ώρα ήταν τρεις και πέντε πρώτα λεπτά. Η πρώτη δημοσίευση για την επιτυχία της ομιλίας του ήταν προγραμματισμένη να βγει στο Boxhall Review στις τρεις ακριβώς. Είχε φροντίσει γι’ αυτό  το γραφείο επικοινωνίας και δημοσίων σχέσεων της εταιρείας που είχε αναλάβει την προεκλογική του εκστρατεία. Σίγουρα θα επρόκειτο για σχόλια, μηνύματα και πιθανόν ευχαριστήρια των χορηγών. Η πόρτα του ασανσέρ άνοιξε και πέρασε μέσα. Πάτησε τον αριθμό 48. Η πόρτα έκλεισε. Οι δονήσεις για λίγο έπαψαν. Το κινητό δεν είχε σήμα μέσα στο ασανσέρ. Ξεκούμπωσε κι έβγαλε το σακάκι του. Σε λίγο η πόρτα άνοιξε και πάλι. Μ’ ένα βήμα βρέθηκε στο γραφείο του. Τον υποδέχτηκαν με χειροκροτήματα. 

Όταν τελικά μετά από ώρες ο Αλεξάντερ έμεινε μόνος αποφάσισε να δει τα μηνύματα στο κινητό του. Όπως το περίμενε. Αμέτρητα συγχαρητήρια κι ευχές για νίκη. Συνέχιζε να κάνει scroll ώσπου η ματιά του έπεσε σε μια λιγότερο μακροσκελής φράση: «Ξέρω τι έκανες!» Πάγωσε. Ανοιγόκλεισε τα μάτια. Ήθελε να σιγουρευτεί ότι διάβασε σωστά. Το χέρι του κατευθύνθηκε μηχανικά  προς το λαιμό του. Τράβηξε τον κόμπο της γραβάτας. Σειρά είχε το ντουλάπι με τα ποτά. Το άνοιξε. Πήρε από μέσα ένα μπουκάλι Famous Boxholic Finest Whisky. Πήρε κι ένα κρυστάλλινο χαμηλό ποτήρι. Το γέμισε μέχρι τη μέση και το κατέβασε μονορούφι. Έβαλε δεύτερο. Πρόσθεσε και δύο παγάκια. Κρατώντας το ποτήρι σωριάστηκε στην πολυθρόνα δίπλα στην τζαμαρία. Έξω είχε ήδη σκοτεινιάσει. Τα φώτα της πόλης απλώνονταν μπροστά του. Έκλεισε τα μάτια. Βρέθηκε στο New Town 30 χρόνια πριν. 

Το New Town ήταν τότε μια μικρή συνοικία μεταναστών στα προάστια του Boxhall. Ο Αλεξάντερ ήταν μόλις 18 χρονών μα ήδη γεμάτος φιλοδοξίες. Δούλευε σε ένα μικρό καφέ που ανήκε στον πατέρα του κολλητού του, του Ρίτσαρντ  για να μαζέψει λεφτά και να φύγει μόλις τέλειωνε το σχολείο. 

Τότε γνώρισε την Άννα. «Λα μπέλα Άννα». Είχε έρθει με τους γονείς της από την Ιταλία λίγα χρόνια νωρίτερα. Ήταν λίγο μεγαλύτερή του και δούλευε στο μαγαζί με τα ρούχα απέναντι από το καφέ. Την ήθελε. Πολύ. Κι ένα βράδυ την έκανε δική του. 

Είχε πιεί αρκετά στο πάρτυ που έκανε ο Ρίτσαρντ για τα γενέθλιά του. Θυμόταν ακόμα καθαρά τη φωνή της να τον εκλιπαρεί ενώ το σώμα της πάλευε να ξεφύγει: « Άφησέ με!!! Σε παρακαλώ….». 

Κανείς δεν την ξαναείδε. Φήμες έλεγαν πως είχε κλεφτεί μ’ έναν νεαρό που δεν ενέκρινε ο πατέρας της. Άλλοι πάλι πως είχε ερωτική απογοήτευση και χάθηκε στα παγωμένα νερά του Riverstone. Ο Αλεξάντερ λίγο αργότερα έφυγε για πάντα από το New Town.

Το κινητό του άρχισε πάλι να δονείται τραβώντας τον απ’ τις σκέψεις του. Η οθόνη έλαμψε στο σκοτάδι. 

« Όλα θα βγουν στο φως!» 

Ακολουθούσε ένα αρχείο βίντεο. Πάτησε Play. Η εικόνα τρεμόπαιξε. Σε μια παλιά VHS εγγραφή από το 1995 είδε τον εαυτό του νέο, να γελάει, να τραβάει με δύναμη μια κοπέλα σε ένα στενό ενώ έβαζε το χέρι του στο στόμα της για να πνίξει τις φωνές της. 

Το κρυστάλλινο ποτήρι γλίστρησε απ’ το χέρι του κι έγινε χίλια κομμάτια. Σηκώθηκε απότομα. Πήγε προς την τζαμαρία. Έψαχνε απεγνωσμένα να την ανοίξει, να μπει αέρας, να συγκρατήσει τα σωθικά του. Κοκάλωσε. Μπροστά του στο τζάμι δεν έβλεπε πια τον λαμπερό υποψήφιο δήμαρχο. Μόνο ένα μικρό κυρτό ανθρωπάκι.

Κι εκεί στον 48ο όροφο του Bird, ο Αλεξάντερ Κάιν κατάλαβε πως η νίκη είχε ήδη χαθεί, πολύ πριν την αναμέτρηση... Ή μήπως όχι;

Boxhall Elections 2025 #1 - Η Αποκάλυψη

Στο Trade Center γινόταν το αδιαχώρητο: Δημοσιογράφοι και πάρα πολύς κόσμος είχε μαζευτεί μπροστά στο Δημαρχείο του Boxhall όπου είχε στηθεί μια τεράστια σκηνή με γιγαντοοθόνες. Ο Χέκτορ Θόρν, ο μακροβιότερος δήμαρχος του Boxhall, έδινε την μεγάλη προεκλογική ομιλία του. Τα τραγούδια που έπαιζαν από τα ηχεία, έδιναν τον μαχητικό παλμό που χρειαζόταν σε αυτή τη τόσο σημαντική στιγμή. Κι’όμως, ο Χέκτορ δεν είχε κανένα άγχος. Είχε δώσει πολλές προεκλογικές ομιλίες στη ζωή του και με τις πληροφορίες που είχε στα χέρια του, ήταν απόλυτα σίγουρος πως θα είναι μια ακόμα νικηφόρα προεκλογική μάχη. Στάθηκε στην άκρη της σκηνής, έφτιαξε το γκρι κουστούμι του, ίσιωσε την γραβάτα και όρμηξε με χαμόγελο στην σκηνή. Τα φλας άστραψαν κάνοντας την νύχτα μέρα και ο ενθουσιασμός με τα συνθήματα του κόσμου, ακούστηκαν σε ολόκληρη την πόλη. Ο Χέκτορ Θόρν χαιρέτησε το πλήθος και έμεινε για λίγο σιωπηλός να απολαύσει την στιγμή. Έπειτα με ένα νόημα του χεριού του, η μουσική χαμήλωσε και τα φώτα σταμάτησαν όλα πάνω του.

-Ονομάζομαι Χέκτορ Θόρν! Με την φράση του αυτή το πλήθος άρχισε να παραληρεί. Ο Χέκτορ χαμογέλασε και περίμενε να ησυχάσει το κοινό. Και έπειτα επανέλαβε:

-Ονομάζομαι Χέκτορ Θόρν και ζητώ ακόμα μια φορά την ψήφο σας! Όλα αυτά τα χρόνια που μου έχετε δείξει εμπιστοσύνη, έχουμε καταφέρει να μεταμορφώσουμε το Boxhall στην πόλη που όλοι θα ήθελαν να ζήσουν! Μαζί το κάναμε αυτό! Με την δύναμη που μου δώσατε! Το ερώτημα που προκύπτει από αυτές τις εκλογές, είναι αν έχουμε την πολυτέλεια να τα ρισκάρουμε όλα αυτά με υποψήφιους αμφιβόλου ηθικότητας! 

Εκείνη την στιγμή ένας μακρόσυρτος ήχος κούφανε τους πάντες. Στην οθόνη πίσω από τον Χέκτορ και τις υπόλοιπες που ήταν στημένες, φάνηκε ένα μπλε μάτι…

#HelloBoxhall! Eίστε σίγουροι ποιον πάτε να στηρίξετε; 

Στις οθόνες άρχισε να παίζει σκηνές παρμένες από κάμερες ασφαλείας. Τον Χέκτορ Θόρν να ανεβαίνει στο κότερο του Μαξ Μπελ. Έπειτα τους δυο άντρες καθισμένους… Τον διάλογο με τον Μαξ Μπελ… “Είναι όλα όσα συμφωνήσαμε”... Τα χρήματα… Το στικάκι που πήρε… και έπειτα “Ο Κύβος ξέρει… I’m DΞST1NY”. 

Μαύρες οθόνες. Σιωπή. Ο ενθουσιασμός του πλήθους είχε μετατραπεί σε μούδιασμα. Άρχισαν οι πρώτες αποδοκιμασίες. Τόσα χρόνια πίστευαν πως ήταν ο καλύτερος δήμαρχος που πέρασε ποτέ από την πόλη, μα τώρα αποδεικνύεται πως ήταν εξαρτημένος από ιδιωτικό συμφέρον. Δεν κοιτούσε το καλό της πόλης αλλά της BoxDynamica, γι’αυτό της είχε αναθέσει όλες τις δημοτικές επενδύσεις στην τεχνολογία. Κάποιος πέταξε ένα μπουκάλι στην σκηνή. Και έπειτα ξέσπασε ένα απίστευτο κύμα βίας και χάους. 

Ο Χέκτορ φυγαδεύτηκε κατευθείαν από την σκηνή με την φρουρά ασφαλείας του και μπήκε στο αλεξίσφαιρο αυτοκίνητο του. Ο οδηγός του πάτησε το γκάζι και μαρσάροντας έφυγε προς το Mountain Hills. Την σιωπή στο αυτοκίνητο διέκοψε το κινητό του Χέκτορ. Κοίταξε την αναγνώριση κλήσεων και το σήκωσε.

-Τι στο διάολο ήταν αυτό; ρώτησε ο Χέκτορ απαντώντας φωνάζοντας στο τηλέφωνο.

-To υλικό είναι από τις κάμερες ασφαλείας… Κάπως τις ανέκτησε… ακούστηκε η φωνή του Μαξ Μπελ.

-Περίμενα ένας τεχνολογικός κολοσσός όπως η BoxDynamica να έχει καλύτερη ασφάλεια…

-Η DΞST1NY βρίσκεται παντού… Είναι αδύνατον να την εντοπίσεις ή να την περιορίσεις…

-Ωραία δουλειά έκανε ο γιός μου… είπε ειρωνικά ο Χέκτορ Θόρτον και ξεφύσηξε. Μπορείς να μου πεις γιατί στράφηκε ενάντια στους δημιουργούς της;

-Αδύνατον να το γνωρίζω… Αλλά ξέρεις.. Δεν καταστράφηκες μόνο εσύ… Σου έδινα πληροφορίες και μου έδινες πολιτική κάλυψη…

-Δεν την έχεις πια. Θα πρέπει να αποσύρω την υποψηφιότητα μου… Σε κλείνω.

-Χέκτορ; 

-Ναι;

-Να εύχεσαι να μην έρθει ποτέ σε επαφή ο Κύκλος των Χαμένων Κυβιστών με την DΞST1NY… είπε ο Μαξ Μπελ και έκλεισε το τηλέφωνο.