Κατέβασε την εφημερίδα The Boxhaller και ήπιε λίγο από τον καφέ του. Κοίταξε από το παράθυρο του καφέ Χρυσάνθεμο που οι πρώτες στάλες βροχής έκαναν την εμφάνιση τους. Οι περαστικοί αρχικά κοίταζαν ψηλά να βεβαιωθούν αν βρέχει και έπειτα έτρεχαν να καλυφθούν.
Χαμογέλασε με την εικόνα. Σηκώθηκε ίσιωσε το παντελόνι γνήσιο Τζίτζι Ντε Φέρο και πήγε κατευθείαν στο μπαρ να πληρώσει. Έβγαλε από την τσέπη του ένα χαρτονόμισμα, το πέταξε μπροστά στη κοπέλα και έκανε να φύγει.
-Τα ρέστα σας…. Του είπε εκείνη αλλά της έκανε ένα νόημα ότι είναι εντάξει. Μα είναι πάρα πολλά…! Επέμενε η κοπέλα έκπληκτη μα εκείνος δεν έδωσε σημασία. Βγήκε έξω και πήρε μια βαθιά ανάσα. Ακόμα και με τόσο πολλά κτίρια τριγύρω, μπορούσε ακόμα να φτάσει στη μύτη του η μυρωδιά της βροχής. Λάτρευε αυτή την μυρωδιά. Του έφερνε τόσες πολλές αναμνήσεις. Καθώς δυνάμωνε η βροχή, έβαλε τα χέρια στις τσέπες του και άρχισε να περπατά. Κοίταξε ψηλά τον γκρίζο ουρανό και θυμήθηκε την γειτονιά του Garden που μεγάλωσε: Τα κτίρια δεν είχαν σοβαδιστεί και οι γκρίζοι τσιμεντόλιθοι έπαιρναν χρώμα μονάχα όταν υπήρχαν σχοινιά με απλωμένα ρούχα, χρώματα ξεθωριασμένα από την πολλή χρήση. Όταν βράδιαζε, ο δρόμος γέμιζε με αστέγους και διάφορους dealer, οπότε όλη η οικογένεια κλεινόταν από νωρίς στο σπίτι.
Σταμάτησε μπροστά από το Πανεπιστήμιο. Το νερό της βροχής έσταζε από τα μαλλιά του στα μάτια του μα δεν έκανε καμιά κίνηση να το τινάξει. Όταν κατάφερε να πάρει υποτροφία για να σπουδάσει στο Χημικό, ήταν ένα μικρό θαύμα. Σε τέτοιες συνθήκες που ζούσαν, θα ήταν ο πρώτος της οικογένειας που θα είχε την ευκαιρία να σπουδάσει, να γίνει κάτι σημαντικό. Εκεί την είχε γνωρίσει, σε κάποια τάξη. Μόλις την είδε να μπαίνει μέσα, έμεινε άναυδος από την ομορφιά της. Με τα μακριά μαύρα μαλλιά της και τα γκρίζα μάτια της, κάθε κίνηση της έμοιαζε αέρινη. Τον πλησίασε και τον ρώτησε αν θα μπορούσε να κάτσει δίπλα του. Δεν μπόρεσε να αρθρώσει λέξη εκείνη την στιγμή, απλώς κούνησε καταφατικά το κεφάλι. Με λένε Ελίζα, του είπε. Και κάπως έτσι ξεκίνησε ο πρώτος έρωτας. Μαζί ζήσανε τα πρώτα φιλιά, τους πρώτους περιπάτους πιασμένοι χέρι-χέρι, το άγχος για την πρώτη φορά στο κρεβάτι, τα αναμαλλιασμένα πρωινά και τα πρώτα Σ’ αγαπώ. Δεν μπορούσε να πιστέψει πόσο τυχερός ήταν. Kάπου στο τρίτο έτος αποφάσισε η Ελίζα να δοκιμάσει την τύχη της σαν μοντέλο. Αρχίσαν να γνωρίζουν ανθρώπους της μόδας, να κάνουν παρέα μαζί τους, να βγαίνουν στο Flashway. Εκείνη άρχισε να ανεβαίνει σταδιακά σε φήμη και εκείνος να δουλεύει σε περιοδικό μόδας. Τα χρήματα έγιναν άφθονα αλλά δεν υπήρχε πια χρόνος για το πανεπιστήμιο. Το εγκατέλειψαν. Άλλωστε τα είχαν όλα.
Κάθισε σε ένα παγκάκι με θέα τον ποταμό Riverstone που διαπερνούσε το Boxhall. Κοίταξε τις στάλες της βροχής που χτυπούσαν το νερό. Τα ρούχα του πια είχαν βραχεί τόσο που κολλούσαν στο σώμα του. Η Ελίζα από την πίεση άρχισε να έχει κρίσεις πανικού. Τα βράδια μετά βίας κοιμόταν. Ένιωθε μόνιμα εξαντλημένη. Τον παρακαλούσε να την βοηθήσει κάπως και έκλαιγε. Δεν μπορούσε να την βλέπει έτσι. Αποφάσισε να το κάνει χρησιμοποιώντας τις σπουδές του. Στην αρχή όλα πήγαιναν υπέροχα. Η Ελίζα είχε αρχίσει πάλι να βρίσκει την αυτοπεποίθηση της. Άρχισαν πάλι να βγαίνουν, να ξαναβρίσκουν την ζωή τους. Μέχρι που ένα απόγευμα, η Ελίζα Ντιν έπεσε νεκρή κατά την διάρκεια μιας επίδειξης.
Είχε δημιουργήσει το Gloire D’ Or. Και η πρώτη του αγάπη ήταν το πρώτο θύμα του.
