.png)
O Τζόνας Έβανς πέρασε από την πύλη του ψυχιατρικού ασύλου Gardenview εκείνο το ομιχλώδες πρωινό. Κοίταξε το μεγάλο γκρίζο κτίριο να προβάλει καθώς πλησίαζε και του ήρθε μια ανατριχίλα. Πολλά είχαν ακουστεί για αυτό το άσυλο που εκτείνονταν σε 2 τεράστια οικοδομικά τετράγωνα του Garden. Παρ’ ότι το κτίριο ήταν στην μέση και γύρω γύρω είχε δασάκι, πολλές φορές οι κάτοικοι άκουγαν κραυγές.
-Ήρθα να δω την Δεσποινίς Λίντια Μπλάκγουντ είπε ο Τζόνας στην υποδοχή.
-Ναι, παρακαλώ περιμένετε απάντησε αδιάφορα η γυναίκα που φορούσε λευκά.
Μετά από λίγο έφτασε η Λίντια υποβασταζόμενη. Ήταν ένα 24χρονο κορίτσι, στην ηλικία του Τζόνας, μικροκαμωμένη, με μακριά μαύρα μαλλιά λαδωμένα, γαλάζια μάτια και παρότι το πρόσωπο της ήταν ταλαιπωρημένο, φαινόταν πως ήταν μια πολύ όμορφη κοπέλα.
-Είστε ο κύριος Έβανς; Ρώτησε η Λίντια και ο Έβανς κούνησε το κεφάλι. Θα θέλατε να βγούμε έξω καλύτερα να τα πούμε;
Κάθισαν έξω σε ένα παγκάκι μακριά από τον πολύ κόσμο.
-Μπορείτε να μας αφήσετε λίγο μόνους; Ρώτησε ο Τζόνας την νοσηλεύτρια που την συνόδευε. Η Νοσηλεύτρια στάθηκε πιο μακριά, αλλά χωρίς να τους χάσει από το οπτικό της πεδίο.
-Έχετε ένα τσιγάρο; Ρώτησε η Λίντια. Ο Τζόνας έβγαλε το πακέτο με τα τσιγάρα από την τσέπη του και αφού το άνοιξε, κοίταξε την νοσηλεύτρια για να πάρει την έγκριση. Η Λίντια άναψε το τσιγάρο και αμέσως ζωντάνεψε η ματιά της.
-Δεσποινίς Μπλάκγουντ, θέλατε να μου πείτε την ιστορία σας για να την δημοσιοποιήσω στο Boxhaller... Έβγαλε από την τσέπη του το μαγνητοφωνάκι και το έβαλε ανάμεσα τους.
-Πρέπει να με σώσετε κύριε Έβανς, δεν είμαι τρελή. Ακόμα και εδώ μέσα συμβαίνει…
-Θέλετε να πάρετε τα πράγματα από την αρχή; Ρώτησε με ηρεμία ο Τζόνας.
-Ήταν ένα καλοκαιρινό Σαββατόβραδο… Το βλέμμα της Λίντια κατευθείαν καρφώθηκε στο κενό. Είχαμε πάει βόλτα με το αυτοκίνητο με το αγόρι μου… Καταλήξαμε στα όρια της περιοχής Χ και το δάσος του Shadowood. Mας πήρε αγκαλιά ο ύπνος, όταν ξύπνησα από μια περίεργη μυρωδιά. Σαν άνθρακας που καίει. Νόμιζα ότι κάτι συμβαίνει με το αυτοκίνητο και προσπάθησα να ξυπνήσω το αγόρι μου… Αλλά δεν ξυπνούσε με τίποτα. Κοίταξα το ρολόι μου. 3:07. Βγήκα έξω να δω αν καίγεται κάτι στο αυτοκίνητο. Και τότε ένα τεράστιο λευκό φως που ερχόταν από το δάσος με τύφλωσε. Ένα αντικείμενο πετούσε πάνω από το δάσος…
Ο Τζόνας την κοίταξε με δυσπιστία δεν την διέκοψε όμως.
-Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι να ξυπνάω στο αμάξι ουρλιάζοντας. Το αγόρι μου ξύπνησε τρομαγμένος. Κοίταξα το ρολόι, 3:08. Αποκλείεται να πέρασε μονάχα ένα λεπτό. Ήθελα να φύγουμε κατευθείαν από εκεί. Φεύγοντας παρατήρησα ότι με πονούσε το χέρι μου… Και είχα ένα μαύρο σημάδι… Από τότε έχει συμβεί πολλές φορές…
Σήκωσε λίγο την μπλούζα της και του έδειξε ένα μαύρο σημάδι.
-Τι πιστεύεις ότι είναι; Ρώτησε ο Τζόνας ενώ παρατηρούσε προσεκτικά το σημάδι.
-Μου κάνουν πειράματα οι εξωγήινοι. Όπως σας είπα, συμβαίνει συνέχεια ακόμα και εδώ που βρίσκομαι. Πρώτα μυρίζω καμένο άνθρακα, έπειτα βλέπω ένα δυνατό φως και όταν συνέρχομαι έχω ένα μαύρο σημάδι κάπου στο σώμα μου…. Πρέπει να γράψεις την ιστορία μου… Ο κόσμος πρέπει να ξέρει…. Όσο μιλούσε η Λίντια, τόσο φαινόταν να χάνει την ψυχραιμία της, μέχρι που την έπιασε πανικός. Η νοσοκόμα που βρισκόταν πιο πέρα, έτρεξε να την πιάσει να επιστρέψει πίσω στο κτίριο. Όμως η Λίντια αντιστεκόταν.
-Με ακούς; Πρέπει να ξέρουν οι πολίτες του Boxhall ότι είμαστε πειραματόζωα! Όλοι!
Ο Τζόνας έμεινε σοκαρισμένος μέχρι που έφυγαν από οπτικό του πεδίο. Άναψε ένα τσιγάρο και κάθισε στο παγκάκι. Δεν ήταν η πρώτη φορά που άκουγε για εξωγήινους, άλλωστε η περιοχή Χ φημίζεται για τον μεταφυσικό της χαρακτήρα… Αλλά ήταν μονάχα φήμες… Η νοσηλεύτρια που συνόδευε την Λίντια επέστρεψε.
-Είναι καλά; Ρώτησε γεμάτος αγωνία.
-Ναι ναι, είναι καλά. Τι σας έλεγε; Πάλι για εξωγήινους;
-Ότι την απαγάγουν ακόμα και εδώ στο Gardenview…. Τι έχετε να πείτε εσείς;
-Ξέρετε… η μυρωδιά που λέει ότι μυρίζει είναι σίγουρα παρενέργεια των φαρμάκων… έπειτα το έντονο φως, είναι οι φακοί από τους φύλακες τα βράδια που περιπολούν στο δάσος… Όσο για τα σημάδια, είδατε, καπνίζει… Καίει η ίδια τον εαυτό της… Ελάτε, πρέπει να φύγετε…
Ο Τζόνας μπήκε στο αυτοκίνητο του. Βγήκε από το Gardenview και πάρκαρε λίγο παρακάτω. Ήταν περίεργο σήμερα… από την μια η Λίντια ήταν πεπεισμένη για όσα λέει, από την άλλη η νοσηλεύτρια του έδωσε μια λογική απάντηση… Ή ήθελε να τον ξεφορτωθεί; Πήρε το μαγνητοφωνάκι και άρχισε να ακούει την συνέντευξη από την αρχή.
Όπως ήταν απορροφημένος, κάτι περίεργο του ήρθε στην μύτη… Καμένος άνθρακας….
